இந்தக்காதல் எதுவரை!.....

என்னவளே உன்

புன்னகை மலர்களால் 

நம்பிக்கை கொண்டேன்.

வாடி விழும் முன்பு

வாசனை தருவாயென-விழி

வாசல்தனை திறந்து வைத்தேன்.

என் இமைகளை அசைய வைத்து,

என் இரு விழிகளை நனையவைத்து,

என் இதயத்தை இருட்டாக்கியவளே

நான் இருளுக்குள் இருக்கிறேன்.

அன்பு என்ற வார்த்தைக்கு

உன் மௌனம்-என் 

மனதினை திருடித் தின்றது.

கள்ளம் கபடமற்று 

கைகோர்த்துத் திரிந்தவளே 

உனக்கென எல்லாவற்றைவும் 

உவந்தளித்தேன்.-என்

உயிரைக் கூட உனக்காக 

விட்டுவைத்தேன்.

அன்று தொட்டு இன்று வரை 

உன் நினைவுகளால்

நிஜங்களற்ற நிழல்களாகி

உருக்குலைந்து -இளமையிருந்தும்

முதுமையாகிப் போனேனடி.

முற்றுகையின்றி முடிவில்லாமல்

நீ உன்னதமற்ற காதலென

எனக்கு-கல்லறையின் பாதைகாட்டி

கைகழுவி போனாயே.