வீசுதடா விஷக்காற்று...

உன்னால் நாம் உயிருடன் இருக்கிறோம்

உறங்குவதற்கும் ஊஞ்சலாகிப் போனது

உன் வருடல்களின் குளிர்காற்று

ஏன் இன்று வீசுகிறாய் விஷக்காற்றாய்

உனக்கு இன்னும் விடுமுறை இல்லையா

மழையும் உனக்கு மைத்துனனா

இல்லை உன் உடன்பிறப்பா

மலையையும் சாய்க்கிறாய்

மண்ணையும் கரைக்கிறாய்-எம்

மனதையும் வதைக்கிறாய்

மரணம் இன்றுதான் எமக்கோ

நேற்றுப் பட்டம்விட்ட பச்சிளம் கன்றுகள்

இன்று விழுந்து கிடக்கும்-பெரு

விருட்சத்தின் விழுதுகளை

இறுக்கப் பற்றிப் பிடித்து-கதறி

விம்மி விம்மி அழுகிறார்கள்

நீ செத்துப்போ என்று

காற்று ஓய்ந்து போனதோ என எண்ணி

என் கடைசி மகனுடன் கடற்கரை வந்தேன்

சீற்றம் கொண்டு சீறி வந்தாய்-என்

பாலகனும் இல்லை 

பட்டமும் இல்லை-பச்சிளம்

கன்றுகளும் என் கண்ணெதிரேயில்லை

பெரு விருட்சத்தின் விழுதுகளில்லை

விழுந்து கிடக்க வீடில்லை

விம்மியழ உறவுகளில்லை-என்

ஊருமில்லை-நீ

நாளையும் வருவாயா சொல்லிவிடு